Po raz kolejny nie mam na nic czasu. Chodzę niewyspana, sypiam po 5 godzin, wstaję rano... Najgorsze jest to, że wszystko się kręci wokół pracy, która uniemożliwia mi jakikolwiek rozwój. Jestem na etapie szukania innej pracy, mam nadzieję że mi się uda. Najchętniej bym wróciła do domu i tu jakoś wszystko układała.
Narazie nie mam zupełnie na nic siły. Przyjechałam do domu. Kocham tu być. Piję kawę w mojej ulubionej filiżance, oglądam Księżną i czuję się jakbym nigdy nie musiała wyjeżdzać.
Musi być dobrze w końcu.
Ludzie są okropni. Zwłaszcza w stolicy. Mam dość.
